Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που μοιραζόμαστε όλοι οι άνθρωποι αυτό το ιδιαίτερο διάστημα της πανδημίας. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, άλλοι πιο ορατά και συνειδητά και άλλοι ασυνείδητα και μη κατανοητά, μέσα από το σώμα τους, μέσα από κρίσεις πανικού, μέσα από υπερφαγίες, άλλοι μέσα από αϋπνίες κ.τ.λ. Σε κάθε άνθρωπο εκφράζονται τα συναισθήματα με τρόπους διαφορετικούς. Άλλοι αρνούμενοι πως φοβούνται και άλλοι δηλώνοντας λεκτικά ότι φοβούνται πολύ.
Μήπως όμως ο φόβος μας προστατεύει και μας προετοιμάζει για καταστάσεις και μας βοηθάει τελικά να ανταπεξέλθουμε και να επιβιώσουμε?
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα, το οποίο είναι βιολογικά καθορισμένο να βοηθά τον άνθρωπο να προφυλαχτεί από τους εξωτερικούς κινδύνους, προκειμένου να επιβιώσει. Ο φόβος, ενεργοποιεί έναν αμυντικό μηχανισμό στον άνθρωπο προκειμένου να λάβει μέτρα προς την ασφάλεια του, είτε υπάρχουν υπαρκτοί πραγματικοί λόγοι είτε φανταστικοί.
Τι γίνεται όταν δεν αποδεχόμαστε τον φόβο μας?
Προφανώς μια πραγματική απειλή, όπως είναι η πανδημία αυτήν την περίοδο, ή μια άλλη κρίση στη ζωή μας, η απώλεια της εργασίας μας, του συντρόφου μας, η ασθένεια ενός δικού μας προσώπου, είναι καταστάσεις , στις οποίες αυτόματα ενεργοποιείται ο φόβος, ως προστατευτικός, και όχι μόνο, μηχανισμός, για να μπορέσουμε να κινητοποιηθούμε κάνοντας κάτι διαφορετικό, ώστε να προστατευτούμε.
Σε περίπτωση όμως, που αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι αυτό που αισθανόμαστε είναι φόβος , η συνέπεια είναι να κινδυνέψουμε. Δηλαδή να μην επαναπροσδιορίσουμε στάσεις μας, συμπεριφορές μας, με αποτέλεσμα να μην αναστρέψουμε καμία κατάσταση που μπορεί να ενέχει πραγματική απειλή για εμάς.
Από την άλλη, άνθρωποι πολλοί ανοιχτοί στον φόβο, κινδυνεύουν να παραλύσουν, να ακινητοποιηθούν, να μην λάβουν τις αποφάσεις που θα τους βοηθήσουν να αντεπεξέλθουν σε απειλητικές καταστάσεις για εκείνους.
Είτε όμως μιλάμε για άρνηση του φόβου είτε για έντονο βιώμα του φόβου, το αποτέλεσμα φαίνεται να είναι το κοινό. Παρόλο που οι αντιδράσεις και οι αμυντικοί μηχανισμοί που ενεργοποιούνται είναι διαφορετικοί , καμία δεν επιτυγχάνει να διατηρήσει ασφαλή τον άνθρωπο και ανθεκτικό στη διαχείριση.