Η ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική που παρέχεται βασίζονται στη Συστημική προσέγγιση.

Η Συστημική προσέγγιση έκανε την εμφάνισή της τη δεκαετία του 40 δίνοντας μια νέα οπτική στην αντίληψη της πραγματικότητας του κόσμου. Έστρεψε την οπτική από το άτομο στο όλον και από τις προσωπικές ιδιότητες, στις σχέσεις.

Η θεωρία των συστημάτων είναι μια θεωρία που αρχικά αναπτύχθηκε στο χώρο της μηχανικής και στη συνέχεια αξιοποιήθηκε και από άλλους κλάδους όπως της οικονομίας, της βιολογίας και της πληροφορικής. δίνει μια ερμηνεία του όλου.

Στο τομέα της ψυχοθεραπείας σήμερα, η Συστημική προσέγγιση έχει δώσει μια οπτική για το άτομο ως μέρος ενός συστήματος και τα προβλήματα αυτού τα αντιλαμβάνεται ως πρόβλημα του συστήματος και όχι του ατόμου αποκλειστικά. Στη Συστημική προσέγγιση διερευνώνται έτσι τα λειτουργικά και μη λειτουργικά μοτίβα σχέσεων, τα οποία αναπτύσσονται μέσα σε ένα σύστημα. Αντί να δίνεται έμφαση στο «γιατί», στην αιτιολογία μιας κατάστασης, δίνεται στον τρόπο που αλληλεπιδρούν τα μέλη του συστήματος  μεταξύ τους. Όταν ένα μέλος ενός συστήματος εμφανίζει μια δυσλειτουργική συμπεριφορά, η έμφαση δίνεται στο πώς επικοινωνούν, αλληλεπιδρούν και αλληλεξαρτώνται τα μέλη μεταξύ τους  και όχι στο ίδιο το άτομο μεμονωμένα.

Σε ένα σύστημα οικογένειας, παραδείγματος χάρη, λαμβάνεται υπόψη ο κύκλος ζωής της οικογένειας, τα κρίσιμα γεγονότα ζωής, τα πρότυπα συμπεριφοράς που εκδηλώνουν τα μέλη και διερευνάται η διαπερατότητα ή μη των ορίων της οικογένειας στην εισροή νέων πληροφοριών. Με άλλα λόγια αντιμετωπίζει τα προβλήματα των ανθρώπων όχι  ως εγγενή χαρακτηριστικά αλλά ως αποτέλεσμα των σχέσεων και των συνθηκών σε ένα σύστημα.

Σύστημα νοείται το άτομο, το ζευγάρι, η οικογένεια, το σχολείο, η εργασία. Η συστημική ψυχοθεραπεία κατ’ επέκταση , μπορεί να εφαρμοστεί στα εν λόγω συστήματα, εξετάζοντας την επικοινωνία, τις θέσεις ,τους ρόλους.

Μπαίνοντας σε μια σχέση αυθεντική, βαθιάς ενσυναίσθησης και αποδοχής με τον συστημικό ψυχοθεραπευτή , το άτομο είναι σε θέση να δει πώς συμπεριφέρεται μέσα στις σχέσεις του με τους  άλλους ανθρώπους  και  να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ως ευκαιρίες για αλλαγές. Επίσης ενδυναμώνεται το αίσθημα της προσωπικής ευθύνης και το άτομο οδηγείται στην εξέλιξη του φτάνοντας στην αυτοπραγμάτωση.